İŞKENCE...!!
Bu ne büyük işkence.
Eziyet azap en önemlisi
Zorlanmak çoğu şeye
Bu kadarı fazla ...
Nasıl sevgi bu
Nasıl sahiplenme
Bunun adı işkence.
İnsanca yaşamak dileğimiz
Hakça bölüşmek her şeyi
Çoğu size azı bize
Bu nedir eşitlik mi, haksızlık mı?
Eşit doğmadık mı?
Haklarımız niye farklı?
Çok şey değil isteklerimiz
Anlayamadığımız,
Siz deki fazlalıklar.
Verdiklerimiz ağırlaştırmış,
Aldıklarınız bitirmiş.
Bizde öyle yürek var ki
Bitmez tükenmez.
Aldıkça artan bir ben oldun.
Sevdim
Adını işkence koydum.
Yaşadım, ben anladım.
Sen anladın mı işkenceci?
En önemlisi
İşkenceyi yaşayan anlar.
DİRENİŞ
Karşı koyuyoruz her şeye,
İsyan ediyoruz sahiplerimize,
Bu ne biçim sahiplenme,
Zulümlere katlanmak,
Açık havada,
Parmaklıklar arkasında yaşamak,
Direnmekten yorulduk.
Engellerden yorulduk
Dürüstlüğümüz, mutsuzluğumuz,
Bencilliğiniz, çokluğumuz,
Azimlerle dolu yaşamımız.
Başarılarla taşmışlığımız.
Her şeyi sevmemiz,
Alışkanlıklarımız ve de
Direnişimiz hayranlığımız
AĞRIMA GİDİYOR
Dağılmışlığım,
Özlemlerim, sevgilerim.
Yapmak istediklerim,
Yapamadıklarım.
İşte bunlar ağrıma gidiyor.
Sevdim deliler gibi
Ürettiklerim, büyüttüklerim,
Düşündüklerim, yapamadıklarım,
İşte böyle yaşamak ağrıma gidiyor.
Yok edilmişliğim,
Parçalanmışlığım
En önemlisi yıkılmışlığım
Ağrıma gidiyor.
Herkeste ben
Bende yokluk,
Hiçlik, ezilmişlik
İşkence mi? Yaşam mı?
Anlayamadığım.
Güçlü direnişim,
Haklarıma saldırılar.
Fazla değil isteklerim
Küçük boncuklar kadar
Ama rengârenk umutlarım.
Bunları yapamamak ağrıma gidiyor
Sadece bir merhaba, gülümseme
İstediğim sevgi
Ne işkence
Ne direniş
Sevgi dolu yaşamak;
Umutlarımla hayallerimle.
GARİPLİĞİM
Korkularım, kaygılarım
En önemlisi, yalnızlığım
Sevgilim, umudum
İşkencem, direnişi
Her şeyim, hayatım
Kavgam mücadelem
Boş vermişliğim
Gülenim, Ağlayanım
Her şeyim
Aldatılmışlığım.
Sevgilim, yaşamım, her şeyim
Garipliğim
HAYALDEKİ SEN
Hüznüm
Umudum
Sevdam
Ve de epey bir şeyim
Ağıdım, türküm
Şarkım,
Onurlum, gönlümün efendisi,
Ve de epey bir şeyim,
İçimdeki sevdam.
Yalnızlığımın bekçisi.
Umudum, saflığım
Hor yaşadım hor
Ezilmiş yıkılmış
Parçalanmış, dağılmış.
Ama başı dik
Gecelerimin ışığı,
Yalnızlığımın güneşi
Sevdalıyım biliyorum
Umuda sevdalı,
Bu yeterde artar bana
Ağlayanım, hüznün,
Hüznüm, umudum, umudun.
SEVDAMIZ bu işte ortak tutkumuz
Ne sevgilin ne iltifatım
Sadece umut sevdalım,
Kara sevdalım
Bir köy kadınıyım ben
Sadık sadakatli,
Hayalinde evli.
Onunla barışık, ona sevdalı
Onun ışığı ve güneşi
BİZİM ÇOCUKLARIMIZ
Hep çocukları sevdim
Kıpır kıpır, zıplayan, hoplayan,
İtişip kalkışan,
Temiz dünyaları sevdim.
Gülmeyi onlardan öğrendim
Sevmeyi, neşeyi, kederi,
Güzel bakışları, sözleri,
Ben onlardan öğrendim.
Gülmeliler doyasıya,
Oynamalılar kıyasıya.
Düşüp düşüp kalkmayı da
Öğrenmeliler, öğrenmeliler...