Film izlemekteyim, gerçek oyuncularıyla yönetmenleriyle gerçek bir savaş filmi ... Başrolde iki oyuncu, Fügüranlarsa içler acısı ... Savaş başladı olanca yoğunluğuyla yüreğimi acıtmakta. Yapabileceğimiz hiçbir şey yok ... Bizim dışımızda gelişen olaylara seyirci kalabilmekten, çaresizlikten öte bir durum yaşadıklarımız ... Basın şaşırmış, dünyanın psikolojisi bozulmuş, ne acı ve de hazin ... Beynimde uçuşan bombalarla içim ağlamaklı yazmaya çalışıyorum ..
Savaş ne korkunç bir kavram hem de bu yüzyılda, kavgaya atışmaya tahammülümüz kalmamışken bir devrim mi yoksa Amerikanın yapmak istediği ... İslam alemi susmuş, sindirilmiş aslında ne yazık ki... Bağdat bombalarla uyanık sabahlara, gün ışığı yerini sise, acıya boğmuş. Çocuklarımız film izler gibi izlemekte ekranları. Bombalar altında uyanık, gözleri kapalı Iraklı yavrularımı düşünmekteyim. Suçsuz, aç, perişan, umutsuz sabahlara uyanık çocukları düşünmekteyim. Uykularım bölünmüş anaları düşünüyorum. Karmakarışık dünyadan kaçmak kime yakışır diye düşünmekteyim derin, sessiz ama umutla ... On iki yıl önce tahriplerle harabeye dönen Bağdat ışıl ışıl yapılanmıştı oysa. Yeniden virane bir kültürün, değerlerin yıkılışını izlemekteyim buruk, çaresizce ... Sabahlara kadar bombalar yağmakta ne acı ... Halkların sesi yetmemiş devlerin gücüyle soluksuz bir insanlık ağlamakta çaresizce ..Amerikan askerlerine, Irak komutanlarına, kadınlara, çocuklara üzülmekteyim ...
Amerikanın 6.8.1945 Hiroşima katliamını anımsadım tarihten. Dünya halklarına gözdağı vermek uğruna Japonya'nın kobay olarak kullanıldığı ve 250.000 insanın nasıl yakıldığını düşünmekteyim ... Savaş bitecek mutlaka bir gün bitecek acılara son verilecek ancak yaşama hakkı elinden alınan binlerce aile nasıl toparlayacak kendini? Ne istiyor Amerika anladık
para zenginliği istemekte yetmedi mi daha! Ekonomik kayıplar önemsiz diye geçirmekteyim içimden zor olsa da peki manevi kayıplar ne olacak? Yok olan o kadar can nasıl sarılacak acımasızca. Kimin umurunda demek zor bir kelime ... Sayın liderler insan değil mi? Onların bu kadar cani olacaklarını insan olarak düşünemiyorum ... Arap ülkeleri bir araya gelecekmiş??Geç kalmadılar mı ? Uykuları çok mu derin diye düşünmekteyim için için ... Uyansınlar bilsinler değerlerini törelerini, geç kalmasınlar ... İngilizlerin güzel bir sözünü anımsadım "Later is better than never", "Geç olsunda güç olmasın"... Geç kalmanın bedellerini hangimiz ödemedik yaşam da ... Hem de işin ucunda yaşamak kadar güzel bir değer varken konuşarak çözsünler, kan akmadan daha fazlasıyla ... İnsan öldürmeye konan promosyonu da bu savaşta izlemekteyim hayıflanarak ... Marketlerde promosyonlara alıştık da, insan öldürmeye fidye ödemeye aklım ermemekte ...
Hangimiz sakiniz şimdilerde, hangimizi etkilemedi savaşlar, kavgalar ... Yeryüzü hepimizin değil mi? Liderler kendini hiç mi izlemiyor ekranlarda. Aynaya hiç mi bakmıyorlar ! İzleseler ne yazar ki onlarında psikolojileri bozulmuş. Farkındalar mı dersiniz? Umarım "yere tükürmek bir ayıp, yalamak başka bir ayıp" diye düşünmekteler ...