Özleminle büyümekteyim her geçen gün. Hasretinle ulaşmaktayım kanamalı yaşamın gözlerine. Büyüyen yüreğimle koşuyorum düşlerime, yokluğuna. Kış ortasında reyhan rengi yalnızlığım büyütmekte seni, özlemini, hasretini. "Neden gittin" yalvarmalarıma aldırmadan gittin o uzak diyarlara... İnadınla bilinmezlere gömüldün sessizce ama çığlık çığlığa... Götürdüğün anıların hiç mi acıtmadı yüreğini? Ardından bıraktığın, çam ağaçlarının sert diken yapraklarıydı bu kışın ortasında...
Hayal gözlerinle, hayal bir geleceğe bıraktın beni öyle soğukta, yalınayak, ezilmiş benliğimle... Yorgunluğumu atmak için yapayalnız bıraktın beni daha yorgun yarınlara...Çocukça salındık bu parksız çocuk bahçelerinden. Senle yapayalnız dolaştık ellerimizle, çalı çırpılar arasında... Yıkadık yüreğimizi duygu nehirlerinde ağladık çırpındık ama boşuna... Sana koşacağım günü bekliyorum hayret yine de...Umutsuzluğumun yıkıldığı anı beklemekteyim sen den... Beklentilerinin içine gömüleceğim anı yaşamaktayım, sahipsiz kimliğimle ve bütün acılara inat koşacağım eskisi gibi ama buruk, ama hazin benle...
Boğulmuşluğunla karşılamalısın beni. Bir efsanenin bitmemiş sonunda, senle uzakta da olsa mutluluğa soyunmayı beklemekteyim hasretle.. Akıl almaz bir sevdanın en onulmaz noktasında sana ulaşmanın sancısıyla uyanmaktayım sahipsiz sabahlara.. Yaşam denen o dehlizlerde aramaktayım seni... Senle karışmışım; sigaramda, çayımda, gülen gözlü çocuğumda aramaktayım seni. Yitirilmiş ama bulunacak bir kayıp gibi aramaktayım seni bilinçsizce bulunacak bir kayıp gibi aramaktayım seni hayret...
Koyu bir sensizlik gölgesinde varolan senle yaşamaktayım düşlerimde umudumda... Bir sen yağmurları yağacak koyu bulutların arkasından... Beklemekteyim umutla, heyecanla... Serçeler anlatıyor geleceğini uçarak telaşlı gökyüzüne... Birbirini kovalayan, kışa inat ötüşleriyle seni müjdeleyen serçeler haber verecek beni sana... Mutluluk gözyaşları akacak yanaklarımdan ama sen bilmeyeceksin, anlayacaksın boşluğumu vakitsiz çalan kapından...