Gergin, soğuk, karlı bir akşamda hem yemek soframızı hazırlıyor hem düşünüyordum.. Televizyon ekranına takıldı gözüm aniden ve bir pankart.. Binlercesi İngilizce sloganlarla doldurmuştu CNN ekranını... "No blood for oil" ve "Even my dog is against the WAR"...
Bu ifadeleri İngilizce bilenler daha iyi anlar anlamını..."Petrol için Kan dökülmesin" ve "Köpeğim bile Savaşa karşı".. Bu ikisi beni çok etkiledi "vay be" dedim içimden ve söylenmeye başladım... Aferin duyarlı Amerikan halkına dedim...Aferin duyarlı insanlara hissedenlere ve düşünebilenlere kendi beninin dışındaki dünyaya bakabilene ne mutlu diyebiliyorum...
Dünya ayağa kalktı Iraklı ezilen, psikolojisi yok edilen bir halk için... Savaş komşumuzda, çocuklar aç, üşümekte bu karın altında yoklukta... Savaş boruları öttürmekte hegemonyacı güçler.. En fazla rahatsız olduğum Türk Devleti.. Nasıl evet diyebiliyor nasıl anlayamadım..Anlamakta güçlük çekiyorum.. Komşuya saldıracaklar ve ben buyurun bizim pencereden ateş açın diyebiliyorum rahatlıkla... İntihar etmekten beter bir duygu bu bana göre... TV ekranlarında geçmişte kaybettiğimiz ekonomimize kazanç hesapları yapılmakta bu savaşa destekle... Algılama özürlü müyüm diye düşünüyorum! Hayır asla kabul edemem böyle bir kazancı... Üstelik kan parasıyla elde edilen bir k^ ar nasıl helal olur ekonomimize! Helal diye bir söz bizim güzel Türkçemizden çıkalı çok mu oldu yoksa! Yani savaşa verdiğimiz destekle mi düzelecek Türk ekonomisi!
Hayret diyorum ve içim burkulmakta üstelik dinimizi en iyi bilen bizim devletimizin kar payı hesabı bumu yoksa diye şaşırmaktayım...
Beni ne bankalardaki paralar, ne enflasyon ne de dolar ilgilendirmekte şu günlerde... Günlük giderlerimi karşılamakla meşgulüm işimde... En çok yaralandığım Iraklı çocuklar, yeni doğum yapmış kadınlar... "Ölsek de kurtulsak" diye içinden öfke saçan yaşlıları hissetmekteyim savaşla iç içe bayramın tadının yavanlaştığı savaşan bir dünyaya öfkeyle bakmaktayım...
Dünya halklarına inanmaktayım sadece... Tek güvendiğim halk ama sağduyulu onurlu insanlara saygım artmakta her geçen gün... Bir Amerikalının kendi devletinin açtığı bir savaşa bayrak açan onurlu Amerikalıya saygım büyük hem de ne büyük.."Even my dog is against the war" diyen hangi kişiye saygı duyulmaz değil mi! Büyük cesaret diyorum yani.. Kendi devletini aşağılamıyor mu bu sözle... Özür dileyerek yazmak istedim "İt'im bile Savaşa karşı" diyen bu Amerikalıya ne denmez değil mi... Yani devletini bir köpekten bile aşağı indirmemiş mi sizce?
Biz sinmişiz, sindirilmişiz.. Ağzımızı açamıyoruz gibi sanki.. Abdurrahman Dilipak hocamın "Savaşa evet diyen vekiller kurban kesmesin" sözü ne kadar derin değil mi.. Hem savaş olsun, insanlar ölsün desinler sayın milletvekilleri, bakanlar sonrada Kurban kessinler... Kabul olur mu?
İslam böyle demiyor bildiğim kadarıyla... "Komşusu açken tok yatan bizden değil "sözü peygamberimize ait değil mi? Peki neden bu kadar çıkarcı olduk, neden korkmaktayız neden anlatsınlar bizde bilelim doğruları... Ortada ne kadar doğru kaldıysa hani...