Yazılarım

 25.Mayıs.2003 sabahı... Aldım kızımı yanıma düştüm “BAHAR ŞENLİĞİ” yoluna... Gaziantep Anadolu Lisesine uzandık bu uzayan “Bahar Şenliklerinin” en doyumsuzuna... Bu yıl Bahar uzadıkça uzadı...

Sevgili Üzeyir Lokman Çaycı diye başlamak istedim. Geçen yıl Almanya da Anafilya İzdüşüm Kitabında, kaç yazarla birlikte  yayınlanan bir yazım kitabımızla daha iyi tanıdım Sizi ve nicelerini.

Dedim ama kafam da bir hayli karışık. Onca yaşadıklarım, izlediklerim, yorgunluklarım.

Dönemler içinde dönemler yaratarak yürüdüm diye, adım adım yazmaya başlamak istedim Seni...

 Issız bir adada, palmiye gölgesinde çırılçıplak karşılıyorum bir bayramı.

Taktım mı kafaya takıyorum... Berbat bir huyum!

  Gece yarısına bir çeyrek kala kadının gözyaşları yastığı ıslatmıştı...

Zaman denilen  deryada yelkensiz bir gemi gibi sürekli hareket

halindeydim.

Aristokrat, zümreci, egemen güçlerin yoğun isteklerini, egolarını böyle mi tatmin edeceklerdi!!

Görelim ki ne kadar mutlu olacağız, birde ne kadar azınlıkla ne kadar çoğunluk

Mutluluğu yakalayacağız yaşamımızda...