Gençlik yıllarımın yılda bir yolculuğunu yaptığım, üzerime aldığım giysilerimle Kadıköy, Beyoğlu vitrinlerine özlemimle, dumanlanmış sevdamla başımı alıp sana geleceğim İstanbul, büyük metropol bir mavi trenle taşıyacağım kendimi sana beklersen eğer, bekliyorsan...
Yazılarım
Yazılarım
Bir hüzün güneşi doğuyordu, sisli yeşil bulutların üzerine.. Yokluğunla tenim daha soğuk, kendimi kendime kapatmışım sanki...
Tekin’den Zerrine
Ama ben yazdım bu öyküyü...
Bir yaşındaki çocuktan tutunda, ninelerimize kadar değişik sosyal baskılar altında can çekişmekteyiz.
Hayır diyorum sevgili gençler, yada insanlar!
Bu gün alarm zili çalmasa da şöyle deliksiz uyusam diye düşünmüştüm ama boşuna...
Bir hazanda doğduğumu söylerler, nüfus kağıdımda da böyle yazar ama ben hazanda kafa buluyorum kendimle hep...
İncir ağaçlarının gölgesinde kurşini yapraklar arasında Alleben hüzün akıyordu bu hazanda...
Hayalimizdeki sevgili ilah gibidir eşsiz benzersiz... Üzmeyen, değer veren, çıkarsız, karşılıksız seven bir sevgili yaşamakta yüreğimde...
Özleminle büyümekteyim her geçen gün. Hasretinle ulaşmaktayım kanamalı yaşamın gözlerine.